کشف راز پرواز از میان مغز فسیلی پرنده های منقرض شده

به گزارش خبرگزاری مهر، شواهد به جا مانده از میلیونها سال پیش نشان می دهند پرنده ها در حدود 150 میلیون سال پیش از نسل دایناسورها تکامل یافته اند اما یکی از قطعه های گم شده پازل تکامل این موجودات این است که چنین پرنده هایی چگونه پرواز کردن را آغاز کرده اند.

از این رو دانشمندان اسکاتلندی می خواهند بر روی بخشی از مغز پرنده ها که با نام مخچه شناخته می شود متمرکز شوند، بخشی از مغز که در هنگام پرواز مسئولیت یکپارچه سازی سیگنالهای بینایی و متعادل سازی را به عهده داشته و به پرنده ها امکان می دهد درباره موقعیت دیگر اجسام در هنگام پرواز قضاوت کنند.

"استیگ والش" یکی از محققان حاضر در این پروژه از موزه ملی اسکاتلند، معتقد است امکان کشف چگونگی تکامل مخچه برای سازگاری با توانایی های مختلف پرواز، وجود دارد و در این صورت می توان به اطلاعات جدیدی درباره زمان تکامل اولین پرنده با قابلیت پرواز کردن دست پیدا کرد.

محققان موزه ملی اسکاتلند با همکاری با دانشگاه "آبرتای دوندی" در حال اسکن کردن ده ها پرنده فسیل شده و جمجمه 100 پرنده مدرن هستند. این اسکنر سه بعدی با دقتی برابر 6 میکرون جزئیاتی دقیق را از فسیلها و جمجمه پرندگان به ثبت می رساند. پرنده های مدرن مورد مطالعه از گونه هایی انتخاب شده اند که با گونه های باستانی پرنده و غیر پرنده ارتباط نزدیکی داشته باشند. طوطیها، اردکها، و کبوترها از جمله این پرنده ها به شمار می روند.

در انتهای این تحقیقات محققان می توانند به این نکته پی ببرند که آیا با از دست رفتن قدرت پرواز مخچه مغز پرندگان کوچکتر می شود یا نه؟ محققان در واقع در حال مطالعه بر روی پرندگانی با قابلیت پرواز سریع مانند قوش، پرنده هایی با قدرت مانور حرکتی بالا مانند سوئیفتها، پرنده هایی با قدرت شیرجه بالا مانند مرغ ماهیخوار و پرنده ای با قدرت پرواز وارونه مانند مرغ مگسخوار هستند.

از سویی دیگر پرنده های منقرض شده مورد مطالعه پرنده هایی هستند که در زمانی نسبتا جدید منقرض شده اند، از آن جمله می توان به پرنده "دودو" اشاره کرد که در قرن 17 میلادی منقرض شده است. همچنین سه گونه منقرض شده متعلق به 55 میلیون سال پیش نیز در میان موارد مورد بررسی قرار دارند که یکی از آنها پرنده ای بدون قدرت پرواز و دو گونه دیگر قابلیت پرواز داشته اند.

بر اساس گزارش یاهو، محققان در جستجوی یافتن ارتباطی میان ابعاد مخچه و توانایی پردازش سیگنالهای دیداری و تعادلی در حین پرواز هستند در صورت به اثبات رسیدن چنین ارتباطی قدمی بزرگ در راستای درک روند تکامل پرنده ها در جهان برداشته شده است.